Πανελλήνιες και Πανεπιστήμιο

Πανελλήνιες και Πανεπιστήμιο

Οι πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν αναμφισβήτητα ένα από τα τραγικότερα, θλιβερότερα, γελοιωδέστερα και ντροπιαστικότερα κεφάλαια της μεταπολιτευτικής Ελλάδος, το οποίο μαρτυρά, εκτός των άλλων, την βαθύτατη παρακμή, ανικανότητα, οπισθοδρομικότητα, γραφικότητα και σήψη που χαρακτηρίζει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και φυσικά τις κυβερνήσεις που εδώ και δεκαετίες το συντηρούν. Αποτελεί δυστυχώς, αναπόσπαστο κομμάτι της μεταπολιτευτικής Ελλάδος. Ακόμη και μέχρι σήμερα, συνεχίζει εδραιωμένο και πανίσχυρο να ντροπιάζει την υπόληψη του εκπαιδευτικού συστήματος της πατρίδος. Πρωτίστως όμως, συνεχίζει να υποτιμά την νοημοσύνη των ίδιων των μαθητών, που είναι υποχρεωμένοι να βιώνουν τον «εφιάλτη» των πανελληνίων, σε μια σχολική χρονιά «κόλαση» για αυτούς, καθώς και για τους ίδιους τους γονείς αυτών. Οι τελικές εξετάσεις που παρέχουν στους υποψηφίους το «εισιτήριο» για την είσοδο στο πανεπιστήμιο και που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες, αποτελούν τον καλύτερο σύμμαχο και συνεργάτη της εκάστοτε εγκάθετης και ανθελληνικής κυβερνήσεως, μιας και παραλαμβάνει τους νέους ήδη από τα πρώτα σχολικά χρόνια του δημοτικού και τους μετατρέπει σταδιακά και μεθοδικά σε αποβλακωμένες μηχανές υπακοής, με χαμηλότατο γνωστικό υπόβαθρο, δίχως την παραμικρή ικανότητα, δεξιοτεχνία, οξυδέρκεια, ωριμότητα, εμπειρία και πρωτίστως κριτική σκέψη. Χαρακτηριστικά που οφείλει κάθε υγιές εκπαιδευτικό σύστημα ανά την υφήλιο να προωθεί και πρωτίστως να επιτυγχάνει για τους νεαρούς μαθητές του. Οι πανελλαδικές αναμφισβήτητα καταβαραθρώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό των νέων, οι οποίοι χωρίς να ευθύνονται ούτε στο ελάχιστο, αφήνονται μετά τις εξετάσεις στην τύχη των γονέων τους, μιας και αυτοί αποτελούν την μοναδική τροχοπέδη απέναντι στην εκφυλισμένη και γκρίζα πραγματικότητα που έπεται κατά τα πανεπιστημιακά χρόνια. Σαν να μην έφταναν τα σκανδαλωδώς τεράστια έξοδα των φροντιστηρίων, ιδιαιτέρων μαθημάτων κ.ο.κ. , έπονται κατά τα πανεπιστημιακά χρόνια τα ενοίκια και λοιπά κόστη για τις ελληνικές οικογένειες, που πασχίζουν να σπουδάσουν τα τέκνα τους και ταυτόχρονα να ανταπεξέλθουν στην θλιβερή πραγματικότητα της μνημονιακής και πλέον μεταμνημονιακής Ελλάδος.

Στο κομμάτι των πανελληνίων αρχικά, τι θα έπρεπε να απαριθμήσει πρωτίστως κανείς όταν γίνεται λόγος για αυτές τις εξετάσεις; Τον άκρως ψυχοφθόρο και εκφυλισμένο χαρακτήρα τους ή μήπως την έλλειψη ουσίας, ποιότητος και πραγματικής χρησιμότητος αυτών; Τον εκφυλισμό και την πλήρη απαξίωση του ρόλου του σχολείου εξαιτίας της έμμεσης και άμεσης προώθησης των ιδιαιτέρων μαθημάτων και κυρίως της κλίκας των φροντιστηρίων εν Ελλάδι; Ή την αναξιοκρατία, την στεγνή απομνημόνευση και την πλήρη απουσία κριτικής σκέψεως, που ουσιαστικά προωθείται εδώ και πλέον περίπου 47 χρόνια; Η πλάστιγγα είμαστε σίγουροι πως γέρνει προς την πληθώρα των αρνητικών στοιχείων που εντοπίζονται σε αυτό το απεχθές σύστημα, παρά στα ελάχιστα θετικά, που όμως είμαστε της άποψης πως δεν υπάρχουν καν.

Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και αν κάποιος παρέλειπε όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, θα μπορούσε και πάλι να κατανοήσει τον εμετικό και διαστροφικό χαρακτήρα των πανελλαδικών εξετάσεων. Αυτό, μέσω του παρακάτω συλλογισμού. Αρκεί μονάχα να σκεφθεί κανείς πως και μόνο τα υπέρογκα κόστη για την οικογένεια, αλλά κυρίως ο μόχθος, η εξάντληση, οι ατελείωτες ώρες πάνω από τα βιβλία, η έλλειψη φυσιολογικής καθημερινότητος και ψυχαγωγίας, αλλά και ο ψυχολογικός τραυματισμός των υποψηφίων, που επέρχεται σε πολλές περιπτώσεις αργά ή γρήγορα, αποδεικνύεται πανεύκολα πώς τελικώς έχουν μηδαμινή αξία στο τέλος της χρονιάς, άμα τελικά το παιδί τύχει σε ένα ή και παραπάνω μαθήματα να μην ανταπεξέλθει στον βαθμό που πραγματικά έχει την δυνατότητα και που προετοιμαζόταν μια ολόκληρη χρονιά. Σενάριο, εξάλλου, το λιγότερο πιθανό και φυσιολογικό, μιας και η ατυχία, η αγωνία και η πίεση κατά τις λίγες εφιαλτικές ημέρες των εξετάσεων παίζουν αναπόσπαστο ρόλο στην φαρσοκωμωδία που ονομάζεται πανελλήνιες εξετάσεις και έχουν δυστυχώς την δύναμη να οδηγήσουν τον υποψήφιο στην αποτυχία. Κάθε χρόνο, για κακή τύχη πολλών νέων, αυτό συμβαίνει, επομένως βρίσκεται στην σφαίρα του πραγματικού και πιθανού. Κρίνουμε όμως πως είναι περιττό στην παρούσα φάση να αναφέρουμε όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις αμέτρητες παθογένειες που χαρακτηρίζουν τις εξετάσεις, καθώς και τις καταστροφικές συνέπειες που φέρει αυτή στην ζωή και στο μέλλον των υποψηφίων. Ήδη θεωρούμε πως τοποθετηθήκαμε αρκούντως και εκτενώς.

Βασικότερο είναι να γίνει λόγος για το βαθύτερο νόημα και την πραγματική χρησιμότητα των εξετάσεων για το ίδιο το σύστημα, πίσω από τις τυπικές διατάξεις και τις ξύλινες δηλώσεις κυβερνώντων κ.ο.κ. Οι πανελλαδικές εξετάσεις, αυτής της μορφής, αποτελούν ένα από τα δυνατότερα όπλα του συστήματος προκειμένου να αποδομήσει εκ βαθέων την ελληνική κοινωνία και κυρίως την νεολαία της χώρας. Δεν αποτελεί κάποιο χθεσινό ή πρόσφατο γεγονός, μιας και είμαστε μάρτυρες αυτής της καταστροφικής και ύπουλης φαρσοκωμωδίας εδώ και πολλές δεκαετίες. Αν κανείς σταθεί για λίγο, αναλογιστεί τα τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στην πατρίδα μας μεταπολιτευτικά και αξιοποιήσει την κριτική του σκέψη, θα συνειδητοποιήσει τάχιστα πως όλα αυτά τα χρόνια των εμετικών εξετάσεων, που αποτελούν το τελικό στάδιο της σχολικής ζωής των Ελλήνων μαθητών, δεν είναι μονάχα λάθη, παθογένειες, αστοχίες και απομεινάρια παλαιών εποχών, που κανείς ακόμη δεν τόλμησε να τα ξεπεράσει ή να τα διορθώσει. Αποτελούν πολλά παραπάνω και πλέον έχει γίνει περισσότερο από ποτέ αντιληπτό στους Έλληνες και στις Ελληνίδες.

Όπως συμβαίνει στα υπόλοιπα επίπεδα της καθημερινότητας στην χώρα, έτσι και στον τομέα της εκπαίδευσης που αφορά ως επί το πλείστον την νεολαία, ο εκφυλισμός αυτής ξεκινά από πολύ νωρίς, μέσω των πανελληνίων και φυσικά του απεχθούς συστήματος των φροντιστηρίων. Τα χρόνια του γυμνασίου και του λυκείου αποτελούν ουσιαστικά τον προθάλαμο για τις πανελλαδικές εξετάσεις, μιας και σταδιακά και σταθερά οδηγούν τους νέους στο να μάθουν να μελετούν με γνώμονα μονάχα την απομνημόνευση και την ανακύκλωση απόψεων, ιδεών και ιδεολογημάτων που τους προστάζει και τους επιβάλλει το σχολείο και το εκπαιδευτικό σύστημα γενικότερα. Στα χρόνια αυτά φροντίζουν οι εκάστοτε κυβερνώντες ώστε η δημιουργικότητα και η φαντασία των νέων να εκφυλιστεί αρχικά και να εκλείψει στην συνέχεια. Αυτό, προκειμένου να μπορούν να δεχθούν πολύ εύκολα, οτιδήποτε προωθείται στον τομέα του πολιτισμού, της τέχνης και της ψυχαγωγίας. Οποιοσδήποτε τρέφει αμφιβολίες για την άποψη που εκφράζουμε, αρκεί μονάχα να μελετήσει τον τρόπο με τον οποίο διδάσκεται το μάθημα της εκθέσεως και πρωτίστως να δει τις λύσεις που απαιτεί το υπουργείο παιδείας να δίνονται κάθε χρονιά ανεξαιρέτως.

Όλα όσα έχουν ειπωθεί και θα ειπωθούν στη συνέχεια δεν αποτελούν απλά δικές μας απόψεις, αλλά αποτελούν την πραγματικότητα, η οποία φυσικά δεν κρύβεται, αλλά δίχως ίχνος αξιοπρέπειας λέγεται βροντόφωνα και επιβάλλεται, με μεγαλύτερη από κάθε φορά σφοδρότητα και με σκανδαλώδες θράσος. Ο καταστροφικός συνδυασμός αυτών των δύο θεμελιωδών χαρακτηριστικών των πανελλαδικών εξετάσεων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τους νέους στο να απωλέσουν την κριτική σκέψη τους, καθώς και την δημιουργικότητα και φαντασία τους, πάντα στον βωμό της κατηχήσεως, της αποβλακώσεως, της μαλθακοποιήσεως και του εκφυλισμού. Είναι πρόδηλο πως το σχέδιο της «κατεδαφίσεως» του κοινωνικού ιστού της χώρας από τα θεμέλια αυτής (την νεολαία), δεν αναλώνεται μονάχα στις πανελλήνιες, μιας και αυτές αποτελούν το πρωταρχικό στάδιο του κατακερματισμού. Ουσιαστικά μέσω αυτών, ο Έλληνας φοιτητής και η Ελληνίδα φοιτήτρια εισέρχονται στο πανεπιστήμιο λαβωμένοι και ανίδεοι, έτσι ώστε από εκεί και πέρα να περάσουν στην επόμενη φάση του άψογα ενορχηστρωμένου σχεδίου της κυβερνήσεως και της πανεπιστημιακής κλίκας. Στα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, με απούσα την κριτική σκέψη, με τραυματισμένη την ψυχική υγεία και ηρεμία, καθώς και με τρομερή εξάντληση και απέχθεια για το σύστημα των εξετάσεων και την ίδια την έννοια της μελέτης και της γνώσεως, οι νέοι ξεκινούν τις σπουδές τους σε πολλές περιπτώσεις με τους χειρότερους οιωνούς. Από εκεί και στο εξής ο εκφυλισμός των νέων φοιτητών είναι μονόδρομος. Με τα επικίνδυνα πρότυπα και ερεθίσματα των πραιτωριανών του συστήματος μέσα στις σχολές (εγκληματικότητα, ναρκωτικά, εγκάθετες εμετικές μορφές όπως αυτές των αναρχικών, αριστεριστών, μαρξιστών, κεντρώων και δεξιών σε τραπεζάκια, αμφιθέατρα, party κλπ.), καθώς και με τα ίδια τα πανεπιστήμια σε απόλυτη παρακμή (υλικοτεχνικά, λειτουργικά και οργανωτικά), αλλά και με την πλειονότητα των πανεπιστημιακών να αποτελούν εγκάθετα, εξουσιαστικά, συστημικά, κομματικά, άτρωτα, ανίκανα και εκφυλισμένα καθιζήματα, οι φοιτητές οδηγούνται άμεσα σε ένα καθεστώς σήψεως και παρασιτισμού. Μετατρέπονται είτε σε τραμπούκους και εγκάθετους πραιτωριανούς, είτε σε αιώνιους φοιτητές με δηλητηριασμένα από το μαρξιστικό δηλητήριο μυαλά, είτε σε απογοητευμένους, αδικημένους και αηδιασμένους από τον βούρκο της ελληνικής πραγματικότητος νέους, που επιθυμούν το τάχιστο δυνατό να αγοράσουν εισιτήριο για το εξωτερικό δίχως επιστροφή, μιας και θεωρούν πως δεν υπάρχει κανένα μέλλον στην πλέον θλιβερή και κατεστραμμένη πατρίδα μας.

Όπως έχει γίνει πολλάκις αναφορά από πλευράς μας πάνω στο σχέδιο αντικατάστασης του πληθυσμού της Ελλάδος, έτσι και στην παρούσα φάση κρίνεται απαραίτητο να πούμε ότι οι πανελλήνιες ουσιαστικά αποτελούν ένα ακόμη όπλο στην φαρέτρα του συστήματος προκειμένου να επιτύχει την πολυπόθητη αντικατάσταση και την αποβλάκωση των μαζών. Όσες περισσότερες γενιές υποστούν το μαρτύριο των πανελληνίων και κατ’ επέκταση βιώσουν το τριτοκοσμικό ελληνικό πανεπιστήμιο, τόσο θα αυξηθεί το ποσοστό των νέων που θα επιθυμεί να φύγει από την πατρίδα του απογοητευμένος, αδικημένος, εξοργισμένος και αηδιασμένος, αναζητώντας σπουδές, εργασία και γενικότερα μια νέα ζωή στο εξωτερικό. Απεναντίας για όσους οι πανελλήνιες και κυρίως το πανεπιστήμιο λειτουργήσουν ως δίοδος προς ιδεολογίες και πρακτικές ανθελληνικές, αυτοί θα αποτελέσουν είτε τους μελλοντικούς αμνούς της νεομαρξιστικής αστικής δημοκρατίας είτε τους πραιτωριανούς αυτής, που εν αγνοία τους θα υπηρετήσουν το σύστημα πολεμώντας κάθε εναπομείνουσα εθνοφυλετική φωνή που τολμά να αντιστέκεται στην πολιορκούμενη πατρίδα μας.

Μέσα στην πραγματικότητα που ζούμε εδώ και δεκαετίες, ήρθε πλέον η ώρα εν έτει 2021, με την ευλογία του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι πανελλαδικές εξετάσεις να αλλάξουνε χαρακτήρα. Φυσικά δεν μιλάμε για μια θετική στροφή, αλλά για μια ακόμη πιο ανθελληνική μεταβολή, που φυσικά έχει υπαγορευθεί από τα διεθνή εξουσιαστικά λόμπι. Αυτή λαμβάνει χώρα μέσω φυσικά της χείρας της εκ μασονικών στοών προερχόμενης υπουργού παιδείας Νίκης Κεραμέως, η οποία σε συνεργασία με τον πιστό στον σιωνιστικό παράγοντα πρωθυπουργό, μετέτρεψαν τις πανελλήνιες και το σύστημα εισαγωγής στο πανεπιστήμιο, σε ακόμη πιο εμετικό, εφιαλτικό και πρωτίστως μισανθρωπικό. Λες και δεν αρκούσε το ήδη απεχθές σύστημα εξετάσεων, βαθμολόγησης και εισαγωγής στις ανώτατες σχολές, πλέον και οι ίδιοι οι εγκάθετοι πανεπιστημιακοί κηφήνες έχουν ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στη διαμόρφωση των κριτηρίων για την εκάστοτε σχολή. Δεν αρκεί πλέον μόνο ο παλιός παράγοντας του τελευταίου εισαχθέντος που καθορίζει τη βάση, αλλά ενυπάρχει και το κριτήριο που κρίνει αυτοβούλως ο κάθε πρύτανης επιλέγοντας ο ίδιος τη βάση παράλληλα με την ήδη υπάρχουσα, μετατρέποντας έτσι τα πανεπιστημιακά ιδρύματα σε «τσιφλίκια» τους. Γίνεται λόγος για παρανοϊκές και τριτοκοσμικές καταστάσεις, με τα πανεπιστημιακά καθιζήματα να κόβουν και να ράβουν ακόμη περισσότερο από ότι στο παρελθόν. Παράλληλα, η αδίστακτη και μισάνθρωπος υπουργός παιδείας επέλεξε πως τα μόρια εισαγωγής στις σχολές δεν πρέπει να αρκούν για τους ταλαιπωρημένους υποψηφίους, αλλά πως η κάθε σχολή ξεχωριστά θα απαιτεί από έναν βαθμό και πάνω στις τελικές εξετάσεις σε ορισμένα μαθήματα. Γεγονός απαράδεκτο άμα αναλογιστεί κανείς πως υπάρχει η περίπτωση, όπως προ ειπώθηκε παραπάνω, ο υποψήφιος να τύχει να μην γράψει υψηλό βαθμό την μέρα εκείνη στο συγκεκριμένο μάθημα, ενώ γενικότερα έχει τυχόν υψηλή απόδοση, αλλά στα υπόλοιπα μαθήματα να έγραψε υψηλότερο βαθμό και πρωτίστως, εν συνόλω να έχει πιάσει τα απαιτούμενα μόρια για την εισαγωγή στην σχολή της επιλογής του. Ουσιαστικά με έναν αυταρχικό και μισάνθρωπο τρόπο, η υπουργός παιδείας προσθέτει ένα ακόμη «άγχος» στους μαθητές και διογκώνει τον ήδη υπάρχοντα εφιάλτη τους. Οι υποψήφιοι πρέπει πλέον να σκέφτονται, εκτός των άλλων, και το γεγονός πως στο τέλος η επιτυχία σε όλα τα υπόλοιπα μαθήματα και η γενικότερη προσπάθεια ολόκληρης της χρονιάς, μπορεί να εξανεμιστεί εν ριπή οφθαλμού, απλά και μόνο εξαιτίας της τυχόν αποτυχίας σε ένα συγκεκριμένο μάθημα. Όλες αυτές οι ανήκουστες αλλαγές στις πανελλήνιες και στα κριτήρια εισαγωγής οδηγούν στο να υπάρχουν σχολές με μηδέν εισακτέους (βλ. αρχιτεκτονική Ξάνθης), άρα χωρίς ουσιαστικά πρώτο έτος, καθώς και σε αμέτρητες απογοητεύσεις σε πολλούς μαθητές ανά τη χώρα, που άμα δεν υπήρχαν οι ανήκουστες αλλαγές στα μαθήματα βαρύτητος και στο επιπλέον παρανοϊκό κριτήριο εισαχθέντων στις σχολές, θα είχαν περάσει όπου επιθυμούσαν και οι καρποί των προσπαθειών τους θα είχαν ανταμειφθεί.

Είναι εμφανέστατο πως η ανθελληνική κυβέρνηση της ΝΔ επιθυμεί να καταστρέψει κάθε όνειρο των υποψηφίων που έτυχε να μην ανταπεξέλθουν εκείνη τη συγκεκριμένη μέρα των εξετάσεων στα παρανοϊκά κριτήρια που επιβλήθηκαν, καθώς και των οικογενειών αυτών, δημιουργώντας μια κλίκα ψευδοαριστείας και ιδιωτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, μέσα στην ανθελληνική πραγματικότητα που επικρατεί γύρω μας. Είναι τρομερά ανησυχητικό, το τι μπορεί πραγματικά να συμβεί με τους υποψηφίους που καταβαραθρώθηκαν. Η κατάσταση αυτή οδηγεί πολλές οικογένειες είτε σε επιπλέον έξοδα, αν τυχόν επιθυμούν να ξαναδώσουν πανελλαδικές, είτε σε οικονομική και ψυχολογική φθορά, μιας και ορισμένοι μαθητές θα εμφανίσουν ψυχολογικές διαταραχές όπως κατάθλιψη κ.ο.κ. Η αναξιοκρατία ανάμεσα στους νέους, το χαμηλότατο επίπεδο και η απαξίωση του δημόσιου σχολείου, η πνευματική εξουθένωση και απογοήτευση των υποψηφίων και η ενίσχυση και προάσπιση του φροντιστηριακού κατεστημένου, συνεχίζουν να επικρατούν και να «βασιλεύουν» στην τριτοκοσμική (πλέον) χώρα μας. Είτε οι τωρινοί κυβερνώντες είτε όσοι πέρασαν στο παρελθόν, ακολουθούν τις ίδιες διαταγές, προκειμένου να καταστρέψουν οτιδήποτε είναι υγιές και ελπιδοφόρο στην Ελλάδα, οδηγώντας την πατρίδα μας στην ολική παρακμή και εξαφάνιση.

Γονείς, μαθητές και φοιτητές όλης της Ελλάδος με εναπομείνουσα κριτική σκέψη, οφείλουν να στρατευτούν μαζί μας, να ακολουθήσουν τον δρόμο του εθνοφυλετισμού, μιας και αυτός αποτελεί τη μοναδική αντισυστημική φωνή, που εδώ και δεκαετίες δίνει αγώνες για τη σωτηρία του έθνους, της φυλής και της πατρίδος μας από τον σιωνιστικό ζυγό. Ο χρόνος κυλάει αντίστροφα και εναντίον όλων μας. Είναι στο χέρι μας το πότε θα συμβεί η λαϊκή εξέγερση ενάντια στους εγκάθετους δυνάστες που λεηλατούν και ξεπουλούν την Ελλάδα και τους Έλληνες.