Εθνοφυλετική Παιδεία και Εκπαίδευση

Εθνοφυλετική Παιδεία και Εκπαίδευση

Η παιδεία αποτελεί το σύνολο εκείνων των πολιτισμικών γνωρισμάτων και στοιχείων, των ηθοπλαστικών κανόνων, των εθνοφυλετικών ιδανικών και των πολύπλευρων γνώσεων, βιωμάτων και εμπειριών. Ως εκπαίδευση ορίζουμε την χρονική πορεία και το σύνολο των μεθόδων που οδηγούν στην πραγμάτωση της δια βίου μάθησης και στην μετάδοση των γνώσεων αυτής με την μορφή της παιδείας, ως επί το πλείστον στην νεολαία. Θεωρούμε πως και οι δύο οφείλουν να πορεύονται και να απαρτίζονται στο σύνολό τους από τα ιδανικά του εθνοφυλετισμού, τα οποία άμεσα εκπηγάζουν μέσα από την κοσμοθεωρία των ιδεών μας και των νόμων της φύσεως.

Παρά μόνον έτσι έχουμε τη δυνατότητα να πλάσουμε εκείνον τον ιδεαλιστή Ευρωπαίο με βαθύ συνειδησιακό υπόβαθρο και αυθορμητισμό, τον οποίο η Γηραιά Ήπειρος μεταπολεμικά απώλεσε και την σήμερον ημέρα περισσότερο από κάθε φορά έχει ανάγκη.

Οι γνώσεις που πρέπει να παρέχει ένα κράτος και ειδικότερα ένα εκπαιδευτικό και αξιακό σύστημα στην νεολαία, κρίνεται απαραίτητο να καλλιεργεί τους νέους με εγκυκλοπαιδικές και φιλοσοφικές γνώσεις που αφορούν την μικρή και μεγάλη πατρίδα του παιδιού, του εφήβου και του νέου (Ελλάδα και Ευρώπη αντίστοιχα), καθώς και γνώσεις γενικής φύσεως που δεν θα οδηγούν σε εκφυλισμό ή ανούσια πρόσληψη και εμπέδωση πληροφοριών που δεν θέτουν σε λειτουργία την ανθρώπινη σκέψη. Οι τελευταίες πρέπει να αφορούν το ιστορικό, ιδεολογικό, πολιτικό, θρησκευτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι του «θύραθεν» εξωευρωπαϊκού κόσμου, με σκοπό την περαιτέρω διεύρυνση του πνεύματος, καθώς και την ουσιαστικότερη κατανόηση της ιστορίας και φιλοσοφίας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Είναι ευρέως γνωστό πως η παιδεία και κατ’ επέκταση η εκπαίδευση από αρχαιοτάτων χρόνων, είχε ως ανώτατο σκοπό και στόχο την πνευματική και σωματική βελτιστοποίηση του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής και μη ζωής του. Ως πνευματική βελτιστοποίηση του ατόμου ορίζουμε τον συνδυασμό των ποικίλων εγκυκλοπαιδικών, επιστημονικών και φιλοσοφικών γνώσεων, μαζί με την ηθική διάπλαση και την διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας του ατόμου, με ταυτόχρονη και συνεχή την ιδεολογική «κατήχηση». Με τον όρο σωματική βελτιστοποίηση κάνουμε λόγο για την άψογη κατάρτιση του ανθρώπου πάνω στην βασική ανατομία και λειτουργία του σώματος, μαζί με την γνώση και την εφαρμογή μεθόδων εκγύμνασης αυτού. Η σωματική βελτιστοποίηση ενός ανθρώπου μεταφράζεται επίσης και σε έναν υγιή τρόπο ζωής γεμάτο άθληση ωφέλιμου και ποικίλου τύπου, προκειμένου να επιτευχθεί και η διατήρηση της καλής υγείας, αλλά και το κάλλος.

Πρώτοι στην ιστορία της ανθρωπότητας οι αρχαίοι Έλληνες αντιλήφθηκαν σε καθολικό επίπεδο το μυστικό για την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην φθορά και αφθαρσία του σώματος και του πνεύματος. Οφείλουμε σε καθημερινή βάση να τα γυμνάζουμε αμφότερα πολυτρόπως, έτσι ώστε να επιτύχουμε το ιδανικότερο αποτέλεσμα που θα εκπέμπει κάλλος και σοφία. Σήμερα, όντες περήφανοι θιασώτες, συνεχιστές και υπέρμαχοι του αρχαίου ελληνικού ιδεώδους και πνεύματος, υιοθετούμε ως στάση ζωής και όχι απλώς ως συνήθεια, το μυστικό που μας μεταλαμπαδεύσανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι μέσω της φωνής του αίματος. Εντάσσουμε την στάση ζωής αυτήν ως πρωταρχική βάση στο εκπαιδευτικό και αξιακό μας σύστημα, με αίσθημα χρέους όχι μόνο προς τους ένδοξους προγόνους μας, μα και προς την αναδυόμενη νεολαία της χώρας.

Ο αρμονικός και θεόπνευστος συνδυασμός της πνευματικής με την σωματική βελτιστοποίηση τον οποίο ασπαζόμαστε και επιδιώκουμε συνεχώς, μας μαρτυρά μια ακόμη θέση πάνω στο κομμάτι της παιδείας, της οποίας είμαστε επίσης υπέρμαχοι. Η θέση αυτή αντιπροσωπεύει μια διαχρονική εκπαιδευτική μέθοδο που χαρακτηρίζεται από μια χρυσή τομή στο κομμάτι της ισορροπίας και αποτελεσματικότητας. Γίνεται λόγος για την ισομερή αξιοποίηση και χρήση της θεωρητικής και πρακτικής φύσης της παιδείας στο καθημερινό κομμάτι της εκπαίδευσης σε σχολεία και πανεπιστήμια ανά την χώρα. Κάθε μια ωφελεί με τον τρόπο της, οδηγώντας τον άνθρωπο στην διάπλαση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, ικανή να προσφέρει πνευματικά και πρακτικά στην κοινωνία η οποία τον έθρεψε και στην οποία μεγάλωσε και ζει.

Επιπρόσθετο χαρακτηριστικό της θέσης αυτής που υποστηρίζουμε, αποτελεί και πάλι η αρμονία στην χρήση δύο εκ των βασικότερων εκφάνσεων της εκπαιδευτικής μεθοδολογίας και πρακτικής. Ο συνδυασμός της απομνημόνευσης και εμπέδωσης της γνώσης με την ανάπτυξη και καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, έχει γεννήσει πολλάκις κατά την ιστορία της εκπαίδευσης εκπληκτικά αποτελέσματα των οποίων είμαστε είτε μάρτυρες είτε θαυμαστές. Ο συνδυασμός αυτός οδηγεί στην ωρίμανση της αντιληπτικής ικανότητας του παιδιού, στην δημιουργία κινήτρων, καθώς και στην υψηλή μαθησιακή επίδοση, χωρίς ταυτόχρονα να εκλείπει η ψυχαγωγία.

Στις εποχές του σιωνιστικού σκότους που διανύουμε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, κρίνεται ζωτικής σημασίας η επιστροφή της εκπαίδευσης στα πρότυπα προηγουμένων αιώνων. Φυσικά δεν επιθυμούμε μια γραφική επιστροφή στον χρυσό αιώνα του Περικλή όπως θα επιθυμούσαν οι μάζες των αστών ημιμαθών δεξιών και λαϊκών «χούλιγκαν» ακροδεξιών. Γίνεται λόγος για μια επιστροφή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας κυκεώνας που θα συνδυάζει με αριστοτεχνικό τρόπο την αρχαία ελληνική γραμματεία μαζί με το σύνολο της ευρωπαϊκής προπολεμικής παιδείας. Ο συνδυασμός των θεωρητικών και πρακτικών εκφάνσεων της εκπαιδευτικής διαδικασίας, έχει τη δυνατότητα να θριαμβεύσει και να πλάσει γενιές ανθρώπων αφοσιωμένες στα ιδανικά της φυλής, της πατρίδας, του έθνους και της οικογενείας.

Συγκεκριμένα έχουμε τη δυνατότητα να «παντρέψουμε» το προγονικό πνεύμα και την αέναη φλόγα του αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου μαζί με τα άκαμπτα ιδεώδη και την σοφή κοσμοθεωρία του εθνοφυλετισμού. Λειτουργώντας ως ένας συνδετικός κρίκος, ανάμεσα στα παραπάνω από 2500 χρόνια απόστασης μεταξύ της αρχέγονης σοφίας και του ρομαντικού εθνικισμού, δυνάμεθα να εφαρμόσουμε αυτό που επιχείρησαν οι ομοϊδεάτες μας με απόλυτη επιτυχία κατά τα προπολεμικά χρόνια.

Οφείλουμε να εντάξουμε ως βασικό πυλώνα του εκπαιδευτικού μας συστήματος την σταδιακή μελέτη, κατανόηση και εκμάθηση της παραδοσιακής ευρωπαϊκής και ασιατικής φιλοσοφίας και ιδιαίτερα της προσωκρατικής και πλατωνικής, καθώς και την εθνοφυλετική θέαση των πραγμάτων ως απότοκο του ρομαντικού εθνικισμού στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.

Προκειμένου να επιτύχει η απαιτητική αυτή ανάμειξη, κρίνεται αναγκαίο η εκμάθηση των φυσικών επιστημών να διαχωριστεί παντελώς από τον εκμηδενιστικό και αμοραλιστικό χαρακτήρα που απέκτησε κυρίως τον 19ο και 20ο αιώνα. Ιστορικά βέβαια, η αντίληψη περί υλισμού των θετικών επιστημών πηγάζει αρχικά από το κίνημα του διαφωτισμού. Συγκεκριμένα, η αντίληψη αυτή μέσα από έναν ακραίως υλιστικό και ισοπεδωτικό σκεπτικισμό, κατέληξε στον θετικισμό που γνωρίζουμε σήμερα.

Αυτή η απεχθής και καταστροφική μορφή των φυσικών επιστημών της μοντέρνας εποχής, αναπτύχθηκε και προωθήθηκε ως επί το πλείστον από τους «γνωστούς-αγνώστους», εκπροσώπους των επικρατέστερων φυσικών επιστημών στον ευρωπαϊκό και αμερικανικό χώρο. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην οικειοποίηση των επιστημών αυτών από τον ιουδαϊκό παράγοντα και την αριστερά, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο κομμάτι της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας να αποτελεί ένα ισχυρότατο όργανο επιρροής του σιωνισμού.

Ως Έλληνες εθνοφυλετιστές, δεν αποκλείουμε ούτε αναθεματίζουμε κάποια κλασσική και διαχρονική επιστήμη, ανθρωπιστική ή φυσική, διότι η κάθε μια αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθολικής παιδείας που οραματιζόμαστε να μεταδώσουμε στους μελλοντικούς επιγόνους της ευρωπαϊκής κληρονομιάς μας. Αυτό που επιθυμούμε στην πραγματικότητα είναι το εξονυχιστικό φιλτράρισμα κάθε πτυχής των επιστημών και κατ’ επέκταση της διδακτέας ύλης σε σχολεία και πανεπιστήμια. Ο λόγος που θα πραγματοποιείται αυτός ο έλεγχος είναι η διακαής επιθυμία μας να αποτρέψουμε τον κάθε ευρωπαίο πολίτη από την έκθεση του σε εθνομηδενιστικά και ατομιστικά ερεθίσματα, δόγματα και ιδεολογίες. Δυνάμεθα έτσι να αποτρέψουμε και να διασώσουμε τον λευκό άνθρωπο από την ηθική και πνευματική κατάπτωση που επιφέρει η κοσμοθεωρία του πολιτιστικού μαρξισμού.

Το φιλτράρισμα που οφείλουμε να πραγματοποιούμε σε κάθε επιστήμη, έχουμε την ηθική υποχρέωση να το εφαρμόσουμε επίσης στους τομείς των τεχνών και της μουσικής. Οποιαδήποτε μορφή εκ των δύο συμβαδίζει με το περιεχόμενο και τις αξιώσεις που έχουμε για την εκπαίδευση της ελληνικής νεολαίας είναι ευπρόσδεκτη, ενώ ταυτόχρονα ανήκει στο σύνολο της ευρωπαϊκής παιδείας που έχουμε στόχο να μεταδώσουμε. Εξάλλου είναι καθολικά αποδεκτό πως, από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά και στην συνέχεια της ευρωπαϊκής ιστορίας, οι τέχνες και η μουσική αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της καθολικής παιδείας όχι μόνο των νέων, αλλά και των ενηλίκων.

Ο ιδιαίτερος από θέμα πνευματικής, ηθικοπλαστικής και πολιτισμικής αξίας ρόλος τους, αλλά και από πλευράς κάλλους και ψυχαγωγίας χαρακτήρας τους, προσφέρουν στην εκπαιδευτική διαδικασία στοιχεία που εμπνέουν και κινητοποιούν τους νέους. Οραματιζόμαστε σχολεία και πανεπιστήμια στα οποία θα ανθίζει κάθε επιστήμη, γλώσσα και τέχνη που ωφελεί και εμπλουτίζει την ζωή και το πνεύμα του λευκού ανθρώπου. Ακριβώς για αυτό, επιπροσθέτως των τέχνης και της μουσικής, έχουμε την υποχρέωση να βρισκόμαστε σε συνεχή ενημέρωση σχετικά με την επιστήμη της πληροφορικής.

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και το διαδίκτυο, όταν αξιοποιούνται με υπευθυνότητα και για αγνούς σκοπούς μακριά από την λανθασμένη εργαλειοποίηση τους από τον διεθνή παράγοντα, μπορούν να αποτελέσουν ένα υπερόπλο που θα εξυπηρετεί και θα ενισχύει το εκάστοτε εκπαιδευτικό σύστημα. Έτσι και εμείς, επιθυμούμε την ενίσχυση του εξοπλισμού των πληροφορικών συστημάτων σε σχολεία και πανεπιστήμια. Το μάθημα της πληροφορικής έχει την ανάγκη να περάσει από δευτερεύον σε πρωτεύον μάθημα, παρέχοντας εργαλεία και γνώσεις που θα εξυπηρετούν και θα εξυψώσουν την διδασκαλία των Τ.Π.Ε. στα παιδιά. Κομμάτι της ανανέωσης του μαθήματος της πληροφορικής αποτελεί η ενέργεια μας να μειώσουμε έως έναν βαθμό την ύπαρξη και αξιοποίηση των συγγραμμάτων στο μάθημα. Προχωράμε σε μερική αντικατάσταση τους από ψηφιακές συσκευές όπως tablet, laptop κλπ. με σκοπό τον εκσυγχρονισμό και την βελτίωση των διδακτικών μεθόδων, χωρίς φυσικά να εγκαταλείπεται και να λησμονείται η παραδοσιακή διδασκαλία μέσω συγγραμμάτων και η γραφή με στυλό και μολύβι.

Τεράστια σημασία επίσης κατέχουν για εμάς οι κανόνες, οι αρετές και οι βάσεις που θα διέπουν το ελληνικό σχολείο και πανεπιστήμιο. Το εκπαιδευτικό σύστημα είτε σε σχολικό επίπεδο είτε σε πανεπιστημιακό και κατέχοντας ένα βαθυστόχαστο και στιβαρό ιδεολογικό υπόβαθρο, έχει την γνωστική κατάρτιση, την ισχύ και το λαϊκό έρεισμα να θριαμβεύσει. Με αυτά δύναται να θωρακίζει την νεολαία από την νόσο του πολιτιστικού μαρξισμού και να πλάσει μια κοινωνία πολιτών υπεύθυνη και άξια να παράξει πολιτισμό άξιο «επίγονο» του ενδόξου παρελθόντος. Το εκπαιδευτικό σύστημα θα βρίσκεται σε συνεχή επαγρύπνηση και εγρήγορση για την προώθηση του πνεύματος της συνεχούς αυτοβελτίωσης, της αφοσίωσης στην οικογένεια, του σεβασμού στους νόμους, της πατριδολατρείας, της προγονολατρείας, της μαχητικότητας και της συναίσθησης της συνέχειας του αίματος ανά τους αιώνες.

Η προώθηση των παραπάνω βαρυσήμαντων αξιών μπορεί να πραγματοποιείται μέσω ποικίλων χαρακτηριστικών και γνωρισμάτων των ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Αρχικά μέσω της αξιοποίησης των παρελάσεων και των εθνικών εορτών, διότι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ηθικής και πολιτισμικής διάπλασης των μαθητών σε κάθε έθνος. Από την άλλη, οι εξωσχολικές δραστηριότητες παιδευτικού χαρακτήρα, οι εκπαιδευτικές εκδρομές, οι δράσεις περιβαλλοντικού, θρησκευτικού και κοινωνικού χαρακτήρα, καθώς και οι αθλοπαιδιές θα πραγματοποιούνται συχνά κατά την διάρκεια του σχολικού έτους, διότι ενισχύουν και εμπλουτίζουν πολυτρόπως την εκπαίδευση, το γνωστικό επίπεδο και την πολιτική, φυλετική και εθνική συνείδηση των μαθητών.

Αδιαμφισβήτητο ρόλο στην διάπλαση των παίδων παίζει, όπως αναφέρθηκε εκτενώς παραπάνω, η εκγύμναση του σώματος. Είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μια ριζική αλλαγή στο μάθημα της γυμναστικής. Η εξέλιξη του σε ένα πολύωρο, πολυμορφικό και βαρύτητας μάθημα, αποτελεί μονόδρομο για την επίτευξη των εκπαιδευτικών μας στόχων και σκοπών. Έχουμε την υποχρέωση να επαναφέρουμε την σημασία και επιρροή του στα επίπεδα των αρχαίων χρόνων.

Ως σύγχρονοι παιδοτρίβες καλούμαστε να παρέχουμε σε καθημερινό βαθμό μια σωματική αγωγή στην νεολαία που θα εμπεριέχει πολλούς και διαφορετικούς τύπους εκγύμνασης και γυμνασιακής θεωρίας. Από πολεμικές τέχνες, στίβο και αναερόβια προπόνηση, μέχρι εκμάθηση βασικής ανατομίας και λειτουργίας του σώματος. Η γυμναστική κατέχοντας τεράστια αξία και ποικίλα οφέλη για την σωματική και ψυχική υγεία, καθώς και για την πνευματική μας διαύγεια, πρέπει να καλύπτει πολλές ώρες του εβδομαδιαίου σχολικού προγράμματος.

Επιπρόσθετα στην βελτιστοποίηση του ρόλου του σχολείου στην ελληνική κοινωνία, σημασία έχει και η έναρξη της λειτουργίας των σχολείων και την καλοκαιρινή περίοδο. Μιλάμε φυσικά για διαφορετικά ωράρια και συνθήκες λειτουργίας, μα και διαφορετικής φύσεως ενασχόληση και δραστηριοποίηση των μαθητών μέσα σε αυτά. Οι στόχοι, η σκοποθεσία και ο χαρακτήρας των σχολείων κατά το θέρος, κάνουν μια στροφή 180 μοιρών, χωρίς να λησμονείται όμως ο εθνοφυλετικός άξονας που δομεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα μας και χωρίς να παραβιάζονται οι καλοκαιρινές διακοπές των μαθητών, των δασκάλων και των καθηγητών.

Παράλληλα στο κομμάτι της αριστείας, προωθούμε, ενισχύουμε και επιβραβεύουμε κάθε περίπτωση αυτής, με σεβασμό πάντα σε όλους τους Έλληνες μαθητές και φοιτητές άριστους και μη, έτσι ώστε η συνύπαρξη όλων να διέπεται από αρμονία, αλληλοσεβασμό, πρόοδο, αλληλεγγύη και συνεργατικότητα. Επιδιώκουμε τα παραπάνω στοιχεία και χαρακτηριστικά να επικρατούν σε όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Παράλληλα η επαναφορά της σχολικής φορεσιάς και των απολυτήριων εξετάσεων στην τελευταία τάξη του δημοτικού ενισχύουν την προώθηση αυτήν, καθώς επαναφέρουν την τάξη, την οργάνωση και την σοβαρότητα, καθώς και αμβλύνουν τις τυχόν ταξικές διαφορές ανάμεσα στους μαθητές και τις μαθήτριες της χώρας.

Τέλος, πρέπει να πραγματοποιηθεί μια ριζική αλλαγή σε όλες τις πτυχές των πανελλαδικών εξετάσεων, διότι με την μορφή που κατέχουν σήμερα δε συμβαδίζουν ούτε στο ελάχιστο με τα παραπάνω χαρακτηριστικά και τις επιδιώξεις που οραματιζόμαστε να έχει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Οι πανελλαδικές εξετάσεις που οραματιζόμαστε δεν πρόκειται να δώσουν ούτε μισό πάτημα στους Έλληνες γονείς στο να αναζητήσουν ιδιαίτερα μαθήματα και φροντιστήρια για τα τέκνα τους, διότι απλούστατα δε θα έχουν πλέον λόγο ύπαρξης. Πρωτίστως όμως θα απαγορεύεται εξαρχής η λειτουργία αυτών, μιας και αποτελούν παράγοντες υπονόμευσης και εκφυλισμού του ρόλου του σχολείου και του εκπαιδευτικού συστήματος γενικότερα. Αντί αυτών, για όσα παιδιά έχουν την ανάγκη, θα λειτουργούν τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας για όλες τις τάξεις του σχολείου. Οι πανελλήνιες εξετάσεις έχουν ως πρωταρχικό στόχο την εξέταση της καταλληλότητας των μαθητών για είσοδο τους ή όχι στο πανεπιστήμιο. Δε θα έπρεπε να αποτελούν έναν θεσμό εξαιτίας του οποίου θα πλουτίζουν ιδιοκτήτες φροντιστηρίων. Οι τωρινές πανελλήνιες εξετάσεις αποτελούν μια γελοιοποίηση, ολική κατάπτωση και αποτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος να προετοιμάσει τους Έλληνες μαθητές για το πανεπιστήμιο. Αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα και η λύση είναι η απαγόρευση της ύπαρξης και λειτουργίας ιδιωτικών φροντιστηρίων. Είναι το λιγότερο απαράδεκτο να πλουτίζουν ορισμένοι ιδιώτες εκμεταλλευόμενοι την ευτελέστατη παιδεία του σημερινού σχολείου, το άγχος και τις μαθησιακές δυσκολίες των μαθητών/τριών της Ελλάδος.

Σχετικά με την οργάνωση, λειτουργία και διάρθρωση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στην χώρα, αρχικά οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι διευθυντές των σχολείων και πανεπιστημίων θα διορίζονται έπειτα από ενδελεχή έρευνα και πολλαπλές δοκιμασίες πάνω στις γνώσεις, την ψυχοσύνθεση και τις ικανότητες αυτών. Αποτελεί χρέος μας, κάθε σχολείο της χώρας να απαρτίζεται από ένα εκπαιδευτικό προσωπικό ειδικά εκπαιδευμένο και καταρτισμένο, προκειμένου να μπορεί να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις που επιθυμούμε να έχει το σχολείο. Σε συνεργασία με το εκπαιδευτικό προσωπικό επιθυμούμε να εργάζονται καθημερινά, για το καλύτερο των μαθητών, ιατροί και ψυχολόγοι τους οποίους θα διορίσουμε σχεδόν σε κάθε σχολική μονάδα της χώρας.

Σε ακαδημαϊκό επίπεδο, το πανεπιστημιακό άσυλο, και όχι μόνο αυτό, πρέπει το συντομότερο δυνατό να καταργηθεί, καθότι αποτελεί ένα μεταπολιτευτικό καρκίνωμα που αποτελεί πόλο έλξης εγκληματικών στοιχείων, πλήττει εκ βαθέων την υπόληψη του πανεπιστημίου και της κρατικής εξουσίας και διαφθείρει την νεολαία. Είναι το λιγότερο απαράδεκτο πως εν έτει 2021 υπάρχει το ελεύθερο της δημιουργίας και δραστηριοποίησης των φοιτητικών παρατάξεων στα ελληνικά πανεπιστήμια. Οφείλουμε να τις απαγορεύσουμε και να τις παύσουμε άμεσα, διότι αποτελούν φυσικό επακόλουθο της ύπαρξης του ασύλου και του αυτονομιστικού και ελευθεριακού χαρακτήρα που το διέπει. Τα σχολικά και πανεπιστημιακά συγκροτήματα δεν θα αποτελούν πλέον, εξαιτίας του ασύλου, χώρους πραγματοποίησης εξωϊδρυματικών εκδηλώσεων ψυχαγωγικού και πολιτικού χαρακτήρα, καθώς έτσι προκαλούνται υλικές φθορές, εκφυλίζεται η φοιτητιώσα νεολαία και προσβάλλεται η υπόληψη του ίδιου του πανεπιστήμιου.

Για εμάς, τους Έλληνες εθνοφυλετιστές, η ύπαρξη του κράτους έχει το νόημα ενός παράγοντα, πού φέρει ρόλο στην διαμόρφωση των μεθόδων και του περιεχομένου της διδασκαλίας, και εξασφαλίζει την ομοιογένεια σε όλα τα επίπεδα της σχολικής και πανεπιστημιακής ζωής. Καθιστούμε υποχρεωτική την φοίτηση όλων των ελληνόπουλων στα ελληνικά σχολεία, πλέον μέχρι και το λύκειο.

Από την μια για εμάς τα σχολεία αποτελούν το μέσο εμπλουτισμού των γνώσεων των παιδιών και δεχόμαστε το κράτος ως τον μόνο υπεύθυνο για την καθημερινή ιδεολογική κατήχηση των μαθητών. Από την άλλη το πανεπιστήμιο είναι ως επί το πλείστον ένας χώρος εξειδίκευσης των φοιτητών πάνω στο γνωστικό αντικείμενο τους και όχι ένας χώρος που θα δίνει το ελεύθερο για την πυροδότηση πολιτικής δραστηριοποίησης, αντεθνικής ρητορικής και εκφυλιστικής προπαγάνδας. Κανένα σχολείο και κανένα πανεπιστήμιο δεν αποτελούν ξεχωριστές και αυτόνομες οντότητες. Όλα από κοινού είναι υποχρεωμένα να ακολουθούν την επίσημη γραμμή του ενιαίου υπουργείου παιδείας πάνω στους κανόνες και τον χαρακτήρα αυτού, καθώς και πάνω στο περιεχόμενο της διδακτέας ύλης.

Επιπροσθέτως η συχνή, αμερόληπτη και ποιοτική αξιολόγηση των εργαζομένων είναι βασικό κομμάτι της εκπαιδευτικής μας ατζέντας για τη βελτιστοποίηση και συντήρηση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται στα τέκνα των ελληνικών οικογενειών. Παράλληλα, θα τεθεί χρονικό όριο φοίτησης για το σχολείο και το πανεπιστήμιο με σκοπό την αποτροπή της ύπαρξης και σίτισης των σημερινών κρατικοδίαιτων αιωνίων μαθητών και φοιτητών εις βάρος του Έλληνα φορολογούμενου και της πολιτείας, προασπίζοντας παράλληλα και την υστεροφημία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Οι αιώνιοι φοιτητές, θα μπορούσαμε μετά μεγάλης βεβαιότητας να πούμε πως γεννούνται όχι μόνο εξαιτίας της απουσίας χρονικού ορίου φοίτησης, αλλά κυρίως εξαιτίας των κριτηρίων εισαγωγής στα ελληνικά πανεπιστήμια. Κρίνεται ζήτημα άμεσης ανάγκης να αυστηροποιηθούν τα κριτήρια και να μειωθεί έως έναν βαθμό ο αριθμός των εισακτέων. Δεν προορίζεται ο κάθε Έλληνας και η κάθε Ελληνίδα να γίνει πτυχιούχος ΑΕΙ, καθώς ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας είναι διαφορετικός και με ξεχωριστές ικανότητες και κλίσεις.

Η χώρα μας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στον πρωτογενή τομέα και πρέπει να προχωρήσουμε στην ώθηση των νέων προς την ενασχόληση με τη Γη κυρίως, αλλά και με κάποια βασικά τεχνικά επαγγέλματα. Αυτό όχι μόνο θα βελτιώσει την ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής , αλλά και το ίδιο το εμπόριο στο κομμάτι των εξαγωγών. Μέσω της αυστηροποίησης των κριτηρίων εισαγωγής μειώνεται ο αριθμός των πτυχιούχων στην χώρα οι οποίοι ήδη εδώ και δεκαετίες είναι πολύ περισσότεροι από όσο χρειάζεται και μπορεί να αντέξει η ελληνική οικονομία και κοινωνία.

Ζωτικής σημασίας επίσης θεωρείται πως πρέπει το τάχιστο δυνατό, να δοθεί πίσω στους εκπαιδευτικούς η απολεσθείσα αξία και σεβασμός που τους στέρησε η μαρξιστική πολιτική ορθότητα της μεταπολιτευτικής Ελλάδος. Όντες ηγετικές μορφές και πάλι στα εκπαιδευτικά ιδρύματα, οι εκπαιδευτικοί θα έχουν το δικαίωμα της επιβολής της τάξης και της τιμωρίας, καθώς και την υποχρέωση η συμπεριφορά και οι πράξεις τους να συμβαδίζουν με το πρόγραμμα και τον χαρακτήρα που επιβάλλει το υπουργείο παιδείας.

Τέλος, η κατάργηση του ΕΠΑΛ αποτελεί μονόδρομο για εμάς, μιας και έχει αποδειχθεί πολλάκις πως αποτελεί μια μεταπολιτευτική αποτυχία που δεν προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό και χρήσιμο στην ελληνική εκπαίδευση και κατ’ επέκταση κοινωνία. Αντιθέτως αποτελεί πηγή γέλωτα και προσβάλλει την υπόληψη και το επίπεδο του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Αντί αυτών είναι δυνατή η ίδρυση ορισμένων πρακτικών σχολών που θα προσφέρουν εξειδίκευση πάνω σε ορισμένα επαγγέλματα. Φυσικά η σκοποθεσία και ο χαρακτήρας αυτών θα διαφέρει ριζικά με τα σημερινά ΕΠΑΛ. Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση των κεντρικών σκέψεων και των πολιτικών μας θέσεων πάνω στην παιδεία και την εκπαίδευση, είναι απαραίτητο να διευκρινιστεί τι ακριβώς θα επιθυμούσαμε να επικρατεί πάνω στο κομμάτι της οικονομικής διαμόρφωσης και διαχείρισης των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Ελλάδος.

Αρχικά πιστεύουμε ακράδαντα στην απαγόρευση της ύπαρξης οποιουδήποτε ιδιωτικού σχολικού ή πανεπιστημιακού ιδρύματος και οποιασδήποτε ιδιωτικής πρωτοβουλίας και δραστηριοποίησης της στον χώρο της εκπαίδευσης. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο αποτελούν μη κερδοσκοπικά δημόσια ιδρύματα και αγαθά που ανήκουν στον ελληνικό λαό και του παρέχονται δωρεάν. Για εμάς είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας, για την συνεχή βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα, το κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα έπειτα από κρατική επιδότηση να συντηρείται, να διαμορφώνεται, να εξελίσσεται και να φρουρείται.

Εν αντιθέσει, η εισχώρηση και εμπλοκή της καπιταλιστικής ιδιωτικής πρωτοβουλίας στοχεύει και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ανισότητα ευκαιριών στις τάξεις των μαθητών και φοιτητών, αλλά και σε διαχωρισμό και διαστρωμάτωση τους με βάση κυρίως, το οικονομικό υπόβαθρο της κάθε οικογενείας (όπως παντού άλλωστε). Ανισότητα επίσης εντοπίζουμε και όσον αφορά στις υποδομές και στις προδιαγραφές των σχολικών και πανεπιστημιακών συγκροτημάτων. Η ύπαρξη αυτόνομων ιδιωτικών ιδρυμάτων, ακριβώς επειδή χαίρουν διαφορετικής χρηματοδότησης και μεταχείρισης εξαιτίας της ιδιοκτησίας τους, γεννά μια σκανδαλώδη και γιγάντια ανισορροπία, απόσταση και αδικία στον χώρο της εκπαίδευσης. Για εμάς αποτελεί κάτι το ανήκουστο οι ιδιώτες να βγάζουν κέρδος από κάτι τόσο ιερό και θεμελιώδες όσο είναι η παιδεία και η εκπαίδευση.

Αν τοποθετούμασταν θεωρητικά σε ένα ιδεατό επίπεδο, θα μπορούσαμε κάλλιστα να ισχυριστούμε πως η εθνοφυλετική παιδεία αποτελεί τον μονόδρομο προς την πλήρως υγιή διάπλαση της προσωπικότητας, του πνεύματος και του ψυχισμού της νεολαίας. Μονάχα εν μέσω μιας παιδείας αυτού του χαρακτήρα έχουμε την δυνατότητα σφυρηλατήσουμε μια κοινωνία νέων ανθρώπων που θα κατέχουν μια προσωπικότητα άξια να αφομοιώσει, να εμπλουτίσει και να μεταλαμπαδεύσει το παλίμψηστο του ελληνικού και ευρωπαϊκού πνεύματος.