ΈΝΑΣ ΝΟΥΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΤΙΠΟΤΑ

Ένας νούς γεμάτος τίποτα.

Κάποτε ένας νέος, πού από την φύση του ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα, αφού τελείωσε τις σπουδές του, αποφάσισε να αναζητήσει την Γνώση. Έψαξε σε πολλά μέρη, χτύπησε πολλές πόρτες όμως συνεχώς απογοητευόταν, διότι στο τέλος καταλάβαινε ότι όλοι τους όριζαν ως Γνώση, ότι και ο ίδιος είχε μάθει μέσα από την έως τώρα εκπαίδευσή του. Κάποια στιγμή ένας φίλος του τού είπε για μια σχολή και αποφάσισε να πάει. Εκεί αφού πρώτα τον υποδέχθηκαν οι μαθητές, ο δάσκαλος άρχισε να του μιλάει για διάφορα πράγματα, είδε ότι ο νέος έδειχνε να έχει γνώμη και άποψη για τα πάντα, τόσο όσο να μην χωράει ο νούς του άλλα. Τότε ο δάσκαλος του πρόσφερε τσάϊ και ενώ ξεχείλισε η κούπα εκείνος συνέχισε να γεμίζει. Ο νέος αντέδρασε παρατηρώντας τον δάσκαλο να σταματήσει. Ο δάσκαλος αμέσως του είπε: «σαν αυτήν την κούπα, έτσι και εσύ είσαι γεμάτος με τις γνώμες και τις θεωρίες σου. Πώς μπορώ εγώ να σού διδάξω την Γνώση, αν πρώτα δεν αδειάσεις την κούπα σου;» Τότε ο νέος κατάλαβε, πώς όσα μέχρι σήμερα είχε μάθει, ήταν κούφιες σοφιστείες πού οδηγούσαν τον νού σε αδιέξοδο.